Ordo Communionis in Christo
„Communio in Christo“ założone zostało przez Matkę Marię Teresę jako „Zakon Soboru Watykańskiego II”, przy czym słowo „zakon” nie zostało tu użyte w sensie kościelno-prawnym. Matka Maria Teresa nadała pojęciu „zakon“ inne i nowe znaczenie: „To co założyłam” - mówiła Matka Maria Teresa - „jest potwierdzeniem następstwa Chrystusowego w dzisiejszych czasach”.
Czym to następstwo Chrystusowe powinno być, zatwierdziła z kolei w zdaniu przewodnim Communio: „Caritas est vivere in Deo” („Miłość bliźniego jest życiem w Bogu”) Lub - wyrażając to słowami Papieża Franciszka - „Religią Soboru jest miłość bliźniego”.
Założycielka pisze w swojej Regule Zakonu (s.205/206): „Założycielowi zostaje złożona na ręce miłość, aby się nią dzielił”. Oraz: „W Soborze Watykańskim II odnalazł on swoje zadanie… Pragnie obdarzać innych miłością tegoż Soboru”. Sobór nie został zrealizowany, gdyż pozostał przy słowach – w czynach nie został zaś urzeczywistniony.
Droga dla wszystkich
Matka Maria Teresa przedstawia swoją duchową oraz zainspirowaną przez Ducha św. spuściznę w celu odnowy życia zakonnego w najbardziej skoncentrowanej formie oraz w wielkiej zgodności z treścią dekretów soborowych: W swoim nadzwyczajnym charyzmacie założenia, „zgodnie z prośbą Boga”, otrzymała zadanie „potwierdzenia Soboru Watykańskiego jako zakonu”.
Z tego powodu, 8 grudnia 1984 roku, zakłada „Communio in Christo” („Wspólnotę w Chrystusie”) jako „drogę dla wszystkich”, do której zalicza również wszystkie egzystujące już zakony, wspólnoty i ruchy Kościoła: „W Communio in Christo jest miejsce dla wszystkich ruchów, aby w jedności miłości realizowały wielki sobór, który ukazuje Kościołowi nowy sposób myślenia i działania”. (Matka Maria Teresa: „Geleitworte”, „Słowa wstępne“, Paderborn 2004, s. 80)
Trzy obrazy Soboru, ukazujące jedność w Kościele: „Lud Boży”, „Ciało Chrystusa” i „Świątynię Ducha św.” Matka Maria Teresa streściła w jednej nazwie: „Communio in Christo”. Według Przeora Generalnego ks. Karla-Heinza Hausa był to „decydujący przełom, partycypacja Boga”. Należy wspomnieć, że Matka Maria Teresa, zakładając „Wspólnotę w Chrystusie” „Communio in Christo” 8 grudnia 1984 roku, uczyniła zanim Nadzwyczajny Synod Biskup w 1985 roku, w Rzymie, zatwierdził w stosunku do Soboru Watykańskiego II pojęcie „teologii Communio”.
Według Matki Marii Teresy, do Kościoła, powołanego do życia przez Chrystusa, zaproszeni są wszyscy ludzie – i to oznacza, zgodnie ze słowami Soboru, że zaliczani są do tego również wyznawcy innych konfesji i religii. Podstawą tejże jedności nie są teksty prawne lub rozporządzenia, lecz jedynie żywa miłość Boga i miłość bliźniego.
„Communio in Christo“ jest wielkim znakiem dzisiejszych czasów: „Jest odnową Kościoła. Żyjemy w czasach końca, w których miłość Boga w sposób szczególny pali się, aby przygarnąć do Swego serca Swe dzieci. Jego przesłanie – Wspólnota w Chrystusie – jest obwieszczeniem Jego Królestwa, do którego wstąpimy, gdy działać będziemy zgodnie z Jego wolą oraz wspólnie budować będziemy Jego Królestwo Pokoju” (Matka Maria Teresa: „Geleitworte” - „Słowa Przewodnie”, Paderborn 2004, s. 82).
Oficjalna nazwa
Oficjalna nazwa brzmi „Ordo Communionis in Christo”. W świetle prawa kościelnego wspólnota jest „consociatio privata” zgodnie z CIC can 321. Nadal celem jest otrzymanie uznania jako nowa forma życia konsekrowanego zgodnie z CIC can 605.
Cywilno-prawnie Communio in Christo działa w formie stowarzyszenia i towarzystwa (por. „Struktura Communio in Christo”). Dąży do uznania jako forma życia duchownego, jako pomocy dla papieża i Kościoła powszechnego, zgodnie z przesłaniem i nadzwyczajnym charyzmatem założenia Matki Marii Teresy.